Witam Wszystkich.
Z zasady nie polemizuję z osobami które nie podpisują się imieniem i nazwiskiem. Ponieważ jednak nieznajomość faktów (stan asekuracji przed i po wymianie przelotów, przebieg dróg) wśród dyskutantów jest zastraszająca tym razem postanowiłem zrobić wyjątek.
PRAWY DZIĘDIELEWICZ.
Przy okazji prac nad Matrixem, który przecina Prawego Dziędzielewicza wykonałem następujące prace:
· Wymieniłem stanowisko na lewym wariancie wejściowym po pierwszym wyciągu składające się ze starego haka i pętli. Na prawym wariancie wejściowym stanowisko pozostało bez zmian (stare haki).
· Wymieniłem stanowisko przed „trawersem na rękach” składające się ze starych pętli zarzuconych za odpęknięty blok.
· Na trzecim wyciągu, który startuje „trawersem na rękach” wybiłem pięć starych przerdzewiałych haków i wkleiłem trzy ringi (Matrix po przejściu trawersu idzie od razu do góry).
· Przy okazji prac nad nowym projektem wymieniłem stanowisko pod „Przewieszonym Kominkiem” składające się do tej pory z dwóch zardzewiałych haków.
KLUCZOWE miejsce drogi w postaci „Przewieszonego Kominka” pozostało bez zmian (asekuracja ze starych wbitych do połowy haków). Wychodzi z wyliczenia, że wymieniłem trzy stare stanowiska na nowe, a pięć haków zastąpiłem trzema ringami. Jeśli, więc chodzi o ilość punktów asekuracyjnych, to została ona zmniejszona. Żaden ring NIE został osadzony w miejscu, gdzie wcześniej NIE było asekuracji z haków. Nigdy nie zdecydowałbym się na ubezpieczenie całej drogi.
DROGA JUNGERA.
· Na pierwszym wyciągu w miejscu „obrywu” (nad rysą), gdzie nie ma możliwości naturalnej asekuracji osadziłem dwa ringi (przed obrywem była tam asekuracja z haków).
· Wymieniłem stanowisko po pierwszym wyciągu składające się z sześciu starych haków na dwa ringi z łańcuchem.
· Na drugim wyciągu przez okap wymieniłem 16 starych haków na 11 ringów. Przy czym w kluczowych trudnościach w okapie ilość punktów asekuracyjnych spadła z 9 haków do 3 ringów.
· Na stanowisku po drugim wyciągu wymieniłem 2 stare haki wbite za odpękniętą płytę na dwa ringi z łańcuchem.
Drogę Jungera przeszedłem po raz pierwszy klasycznie 22.08.1996r (3 przejście). 15 czerwca 2003 przeszedłem ją ponownie asekurując się starych hakach. W trakcie przejścia dostrzegłem znaczną dewastację skały, która nastąpiła od roku 1996 w wyniku wbijania i wybijania haków. Na drugim wyciągu w pierwszym okapiku w wyniku wyrwania haka uszkodzeniu uległ chwyt, który aktualnie cały się rusza i wkrótce pewnie wypadnie. Te spostrzeżenia skłoniły mnie do wymiany starych haków na nowe ringi w celu zapobiegnięcia dalszej dewastacji skały na tej trudnej KLASYCZNEJ drodze. Aktualnie droga ma 6 przejść klasycznych. Ciekawe ilu spośród dyskutantów było na niej w ogóle. Nie mówiąc już o przejściu klasycznym. Pozostawiam to bez komentarza ...
Podsumowując. Na obu drogach NIE osadziłem ani jednego dodatkowego punktu asekuracyjnego w miejscach gdzie wcześniej NIE BYŁO ASEKURACJI ze starych haków. Cała praca to wymiana starych przerdzewiałych haków na nowe ringi, a w praktyce ZMNIEJSZENIE ilości punktów asekuracyjnych. Obie drogi są od dawna klasyczne, więc NIE można mówić o ZNISZCZENIU hakówek co sugerują niektórzy (np. wypowiedzi w sprawie drogi Jacka Czyża lub Polskiego Muppet Show).
Co do kilku wątków w dyskusji.
· Wypowiedź Starosty: „Chcesz odhaczyć drogę, np. za A3, to przehacz a potem patentuj na wędkę. Jak będziesz robił ją z palcem w dupie, to wtedy naprzyj. I takie przejście będzie miało klasę, i takie przejście nie zdegraduje klasy drogi zimą, i takie przejście nieprędko znajdzie naśladowców. Ktoś, kto chce dobić spita na starej drodze, niech go lepiej wbije sobie w dupę.”
Jak w takim razie oceniasz autorów uznanych „wielkich odhaczeń tatrzańskich”, takich dróg jak np: Wariant R, Saduś, Filar na Kazalnicy. Na tych drogach zostały dobite spity podczas ich uklasyczniania. Czy ich autorzy mają sobie wbić te spity tam gdzie sugerujesz? Sięgając głębiej w historię Stanisławskiemu za jego drogę na Mnichu, czy też Długoszowi za „Lewą Kazalnicę” również odmawiano prawa do miejsca w tradycyjnym taternictwie. Z historii światowego alpinizmu przykładem wyklętych za nowy styl na Cimach byli Comci i Cassin. Jak widać po latach historia oceniła to zupełnie inaczej ...
· Wypowiedź Micaja: „Do Szalonego: Twoje tegoroczne drogi wyglądają wspaniale, i jeśli o nie chodzi, nie mam Ci nic do zarzucenia”. I jeszcze Starosta: „A za drogi na Mnichu rzadnej zjebki nie było ;-), tak więc spokojnie”.
Widać Micaj, że nie wiesz co piszesz, a teren znasz z fantazji. Zaś Starosta stosuje różne prawo do różnych osób. Kilka faktów:
· Na Superacie Młodości:
1. Wbito 2 spity na pierwszym stanowisku na przewinięciu na półki mnichowe.
2. Po pierwszym wyciągu osadzono stanowisko z 3 spitów połączonych pętlami z karabinkiem na rysie z pierwszego wyciągu Międzymiastowej (obie drogi w tym miejscu się przecinają).
3. Po drugim wyciągu osadzono stanowisko z 3 spitów na rysie z pod koniec drugiego wyciągu Międzymiastowej (w tym miejscu się przecinają).
Można by powiedzieć, że autorzy Superaty zniszczyli Międzymiastową :o)
· Na Metalice:
1. Osadzono 2 spity na półkach mnichowych ułatwiające wycof w razie załamania pogody.
2. Na stanowisku na górnych półkach osadzono stanowisko z 2 spitów pokrywające się ze stanowiskiem z trzeciego wyciągu z Międzymiastowej.
· Mniej znanym faktem jest osadzenie spitów przez Janusza Gołębia uchodzącego za człowieka tradycji na Kazalnicy przy okazji robienia Metanoi. Droga przecięła kilka klasyków i pojawiły się spity na stanowisku nad Różowym Zacięciem, na wyjściu z Bazy na Momie oraz na stanowisku po Pająku na Momie. Nikt jakoś z tego powodu nie rwał włosów z głowy.
Myślę, że przy aktualnym stanie eksploracji ścian w naszych Tatrach trudno uniknąć przecięcia się nowych dróg ze starymi. Wymiana przy okazji asekuracji, podkreślam, WYMIANA, a nie dobijanie nowych punktów jest działaniem któremu należy bić brawo, a nie pomstować. Z Szalonym czuję jedność duchową i w sprawie asekuracji mamy akurat taki sam pogląd.
· Wypowiedź Dzika: „Jak dobił spita to znaczy, ze nie mógł przejść bo mu psycha wysiadła! Proste”. I wypowiedź Micaja „Nie wątpię, że Drobot pyknąłby obitego Jungera raz dwa, ale kto wie, może obecnie na wspinanie z odrobiną ryzyka nie starcza mu już motywacji? Może siada mu psycha z powodu jego kursantów?”
Tak jak pisałem wcześniej przeszedłem Jungera na starych hakach 15 czerwca 2003. Jak nie znacie faktów, to się nie wypowiadajcie. Co do psychy, to wykaz przejść sam broni swojego autora ...
Dziękuję za lekturę mojego tekstu i zapoznanie się z faktami. Tak jak wspomniałem w pierwszym zdaniu polemikę z osobami, które nie podpisują się imieniem i nazwiskiem uważam za niemożliwą.
Pozdrawiam wszystkich.
Piotr Drobot - Mikser
Piotr Drobot
Instruktor Polskiego Związku Alpinizmu
KS Korona Kraków